USA tour deel 1
Vroeg uit de veren, want we moeten Paul nog ophalen en om 7 uur hebben we op het
station afgesproken.Iedereen was gelukkig op tijd en na het afscheid van de geliefden
konden wij naar de trein. Het 1e deel van de treinreis verliep vlekkeloos maar vlak
voor Weesp bleek er een storing te zijn. De trein moest achteruit en terug naar
Almere. Daar stond een enorme mensenmassa .te wachten. Uiteindelijk voor de
stoptrein gekozen maar ook deze moesten wij weer verlaten. We waren achterop
schema en besloten een taxi te vragen. Geen probleem maar wel zwart betalen...138
euro..Gelukkig waren we op tijd voor onze vlucht. Van Schiphol eerst naar Londen. Op
deze enorme grote luchthaven heerlijk wat ontbeten en gedronken We kregen de
sfeer al goed te pakken. Om 14.40 uur stegen wij op voor het laatste en langste deel
naar Denver (ongeveer 10 uur vliegen) met zo'n enorm grote 747. Onder ons heel lang
alleen maar die grote uitgestrekte oceaan. Na een prima vlucht om 17.00 uur op
Denver Airport geland. Auto opgehaald en naar ons hotel. Hierna gewandeld naar een
mexicaans restaurant en na een heerlijke maaltijd en wat biertjes lokte ons bed. Het
was inmiddels voor ons 04.00uur in de ochtend.
En hier 22.00 uur. Benieuwd wat de dag ons morgen gaat brengen.
Vanmorgen al weer vroeg op. We zijn nog steeds in de war met het tijdsverschil.
Samen in de auto een tour Denver gemaakt en ons verbaasd over de vele zwervers in
de stad. Dus naast alle rijkdom ook veel armoede. We verbaasden ons om de
prachtige gebouwen en wolkenkrabbers in het centrum.
Om 10 uur naar Eagle Rider in Denver gereden.
Onze gehuurde HD road king bleek niet leverbaar en daarom kregen wij gratis een
luxere uitvoering.
Wat een geluk, want wat zijn dit heerlijke motoren . na een korte uitleg zaten wij
om 11.30 uur al op de motor. Achter de auto door het drukke centrum van Denver en
zo via de prachtige hwy 182 naar het zuiden van Colorado. Omdat de reis zo spoedig
verliep zijn wij door gereden tot Gunnison. Een prachtig plaatsje waar wij op een
mooi groot balkon bij een italiaan hebben gegeten.
Wat is hier veel geluid van de vele zware v8 motoren.
Op ons balkon konden we ons nauwelijks hoorbaar maken. We genieten van al het
moois wat usa ons te bieden heeft. Benieuwd wat ons morgen weer zal brengen.
Vanmorgen gestart in Gunnison Colorado. We hebben lekker geslapen en ontbeten,
maar het tijdsverschil is nog wennen.na een kwartiertje rijden over de hoofdroute
west gingen wij links de 149 op het was gelijk stil op de weg Wij reden door een
prachtig prairielandschap en
roken diverse geuren van allemaal kruiden en vooral de salie ! Heerlijk om zo te
rijden en nog maar 25 graden.
Over de lange prachtige route stopten we even op een brug over de rio grande. Even
later stopte er een hele grote pickup met een prachtige hond en leuke vrouw of we
hulp nodig hadden. Ze vertelde dat ze aan het eind van het zandpad in de bergen
woonde. Ze adviseerde ons om in het volgende plaatsje Salt Lake te stoppen bij Chill.
We vervolgden onze weg en inderdaad Chill was erg gezellig. De plaatselijke
vrouwenbond had daar net een bijeenkomst en we kregen alle aandacht en koffie met
een cone. Na uitvoerig afscheid en de vraag of we toch niet wilden blijven reden we
verder over de 149.
Slingerd stegen wij tot 3400 meter hoogte !
Dalend kwamen wij in Pagosa Springs wat bekend is om zijn heetwaterbronnen.
Henk en Hans poseren nog even bij een zoutpilaar waar ze 9 jr geleden ook stonden
en spraken de hoop uit dat ze er over 9 jaar weer staan. Vreemd om tussen de
badderende mensen door te rijden. We besloten door te rijden naar Durango omdat
dat zo mooi en gezellig is. Wat wij niet wisten dat er een fietsrace is tussen de
stoomtrein naar Silverton en alle hotels bezet waren.
Gelukkig met wat hulp kregen wij een fantastische kamer met 5 bedden. Wat een lol !
Die avond onze ogen uitgekeken in de westernstad Durango en gegeten bij een Iers
restaurant met live Ierse muziek. Je moet er maar van houden.
Nog wat gedronken in de bar van het beroemde Strater hotel met bediendames met
veren in hun haar als in de tijd van Billy the Kid.
Benieuwd wat we morgen weer beleven.....
Vandaag weer gezond en vroeg op gestaan.
Durango was geheel in feeststemming O.a. met de 50 mijl Silverstone race, dwz 50
mijl fietsen tegen een stoomtrein bergopwaarts.
Vele fietsers sliepen in ons hotel. Wij zijn bijtijds weg gegaan en na een prachtige
route arriveerden wij in ons motel in Bluff (motel Mokee).
Na ingecheckt te hebben en een stevige late lunch zijn we in de auto gestegen
richting de Mexian hat en monument Vally.
Wat een overweldigende natuur zie je hier met alle kleurschakeringen in de nog
bestaande gronden.
Op de weg terug nog het café opgezocht waar 9 jaar geleden een Vietnam veteraan
eigenaar is en nu nog steeds er staat!!!
Na terugkomst een biertje gedronken en zijn we gaan eten in Cottenwood inn Bluff
Erg lekker en voldaan van alles gaan we weer op tijd plat voor de dag van morgen die
ons hopende naar Moab brengt…..We werden gewaarschuwd om voorzichtig te rijden
Ivm overstekend wild!
Na voor een aantal voor ons slecht en warm verlopen nacht zijn we de dag gestart
met een lekker ontbijt bij het twinrock cafe.
Stralende zon en kraak heldere blauwe lucht was de omlijsting van onze reis verder
naar Moab.
We waren de avond ervoor gewaarschuwd voor veel overstekende herten maar
hebben ze gelukkig niet gezien.
Wat we wel hebben gezien was een prachtig landschap van steeds weer roder
wordende rotsformaties en canyons.
Een stop bij een plek met grote, opde rots. Gekalkte letters,” hole in the rock”
leverde mooie plaatjes op van kunstig gemaakte voorwerpen van inelkaar gelaste
ijzeren onderdelen van oude voertuigen, gereedschap, bouten en moeren. Veel
toeristen.
Het werd snel warmer en na een dagrit van ongeveer 150 km kwamen we in het
drukke en met jeeps en terreinauto’s bezaaide Moab.
Via Moab moesten we nog een kleine 15 mijl verder via een adembenemende mooie
canyon met imposante roestbruinrode rotspartijen aan weerszijden naar “ redrock
lodge”. Onderweg zeer veel kampeerders langs de oevers van de erdoorheen
stromende colorado river.
Ingecheckt en weer terug via Moab in de auto naar “deadhorse point”.
Wat een indrukwekkend schouwspel van diepe canyons en de meanderende colorado
river met zijn beroemde hoefijzervormige bocht.
Veel fotoos, film en een onvergetelijke ervaring rijker terugn in Moab lekker gegeten
en wat winkels bezocht.
Na deze, woest en roestbruinrood gekleurde dag nog een slaapmutsje genomen in de
grote lodge zijn we ons onderkomen gaan verbouwen met alles wat voorhanden was
tot een slaapvertrek voor vijf tevreden bikers.
Zie voor vervolg Jamcc, usa tour 2018b………..!